“Mijn kennis en levenservaring wil ik delen, zodat anderen er beter van worden.”

“Na de stopzetting van de subsidie door de Provincie Noord-Holland aan de stichting ProFor in 2012 heb ik met drie nieuwe bestuursleden de stap gewaagd en zijn we een nieuwe koers ingeslagen. Ik heb toen besloten met vervroegd pensioen te gaan om een vast inkomen te hebben, zodat ik dit werk voor de mensen op vrijwillige basis kan voortzetten. Het pensioen is natuurlijk veel minder dan normaal, maar ik heb een thuiswonende zoon met een baan die mij steunt; zo kan ik het redden.”

Lucia Martis (1956) is leidinggevende van een groep vrijwillige professionals, gepensioneerden en stagiaires die één-op-één hulp verleent aan mensen met lage inkomens, of soms ook mensen die hier al tien jaar wonen en geen documenten hebben. ProFor is vooral gericht op Spaanstaligen en andere mensen uit het Caraïbisch gebied. Maar de laatste tijd komen ook mensen met hun herkomst in Afrika, Spanje, Duitsland, Marokko, Turkije en Nederland. De hulpverlening van ProFor gaat van mond tot mond en trekt mensen vooral uit Zuidoost, maar ook uit andere delen van Amsterdam. Wat de meeste mensen gemeen hebben, is dat ze de Nederlandse taal niet goed machtig zijn en moeten leven van een minimum inkomen.

“We krijgen hier dertig tot veertig mensen per dag. De problemen waar we mee te maken hebben zijn zeer divers. Veel is het helpen bemiddelen bij brieven lezen en schrijven, het maken van een CV en solliciteren, communiceren met allerlei instanties voor de mensen zoals het ziekenhuis, de gemeente, de schuldhulpverlening, soms met de rechtbank, noem maar op. We gaan ook met mensen mee als dat nodig is, soms komen we ook bij de mensen thuis in het weekend, als er sprake is van een crisissituatie. Wat schuldhulp betreft hebben we een samenwerking met de bewindvoerders en Stichting MaDi zodat de mensen snel en zonder wachttijden geholpen kunnen worden.

Maar we hebben ook te maken met huiselijk geweld, ouders met ontsporende jongeren en echtscheidingsproblemen. Communicatie in de brede zin is echt een probleem: tussen ouders en kinderen, tussen partners, met instanties. Daarom geven we ook trainingen en workshops op dat vlak, maar ook op het gebied van EHBO in huis, ontstressen, het Nederlandse onderwijssysteem, computervaardigheden en taallessen. Noem maar op, alles wat van belang is om de mensen bewuster en sterker te maken in hun moeilijke leven.”

In de afgelopen anderhalf jaar hebben dertig mensen met ProFor’s hulp een vaste baan gevonden in het hotelwezen, de schoonmaak of in de bouw.

Lucia Martis en de andere hulpverleners en family coaches doen dit allemaal vrijwillig. Er zijn acht hulpverleners die in wisselroosters de werkruimte bemannen. Allemaal doen ze dit met hart en ziel.

De werkdruk is zeer hoog en regelmatig ook geestelijk belastend. Lucia zou graag ondersteuning willen van meer vrijwilligers om de huidige hulpverleners te ontlasten. Af en toe komen voormalige stagiaires die zijn afgestudeerd en een baan hebben terug om te helpen met bijvoorbeeld gratis trainingen of workshops. Soms kunnen de hulpverleners een vergoeding krijgen, maar niet altijd.

In 2012 stopte de subsidie van de provincie aan ProFor. Na deze stopzetting moest de stichting verhuizen van een groot kantoorpand in het industriegebied van Zuidoost naar een krappe ruimte beneden aan de woonflat Hogevecht, midden in de wijk. Lucia vind het fijn om tussen en dicht bij de mensen te zitten. Voor de stop had ProFor een steunfunctie naar organisaties. Nu richten ze zich op persoonlijke hulpverlening, vanwege de hoge nood die ze zagen. Hoe redden ze dit financieel allemaal?

Lucia Martis is onvermoeibaar. Ze heeft veel doelen die ze zich in haar leven had gesteld bereikt, zegt ze. Maar er is nog zoveel te doen.

“Toen de subsidie werd stopgezet, had Profor nog een buffer aan spaargeld. Daarmee hebben we de overgang gemaakt. Af en toe hebben we betaalde opdrachten waaruit we de huur, gas en licht kunnen betalen en soms de vrijwilligers een vergoeding kunnen geven. Sinds 2016 krijgen we een financiële bijdrage van stadsdeel Zuidoost waarmee we een deel van de huur betalen. Overige kosten moeten we zelf betalen, zoals de torenhoge telefoonkosten, gas en elektra. De inventaris die paste in deze ruimte hebben we van het vroegere grote kantoor van ProFor meegenomen, ook de computers.

Maar de computers zijn oud en vooral als ze uitvallen, geeft dat heel veel stress. We hebben een potje waarin de mensen geld kunnen stoppen, dat is af en toe een paar euro, maar veel hoef je niet te verwachten. Indertijd hebben we wat verf gekregen om de ruimte te schilderen, maar de vloer is versleten en aan vernieuwing toe bijvoorbeeld. Dat kunnen we ons op dit moment niet permitteren”.

“Ik heb zelf ook veel moeilijkheden gehad in mijn leven, maar ik ben er goed uitgekomen. Ik heb nu veel kennis en levenservaring. En dat wil ik delen met de mensen, zodat zij er ook beter van kunnen worden. Ik weet dat de vroegere tijden van veel subsidie niet meer terug zullen komen, maar financiële hulp, zodat tenminste de vrijwillige hulpverleners een vergoeding kunnen krijgen en de hoge telefoonkosten betaald kunnen worden, daar streef ik wel naar.

Stichting ProFor
Hogevecht 188 a
1102 HK Amsterdam Zuidoost
020 – 690262626 / 06-12966894
l.martis@profor.nl
http://www.profor.nl/